Ik heb er al eerder wat over geschreven, in het stukje Dragen en heupdysplasie. Dat je niet op eigen houtje een heupdysplasie hulpmiddel moet verwisselen voor een draagdoek, maar een arts moet raadplegen. Je eigen arts.

Nu er een stukje op een draagdoeksite is geschreven door een enthousiaste actrice/moeder die in samenwerking met een orthopeed een beugel succesvol deels door een draagdoek heeft vervangen, wil ik nog eens benadrukken dat je je arts moet raadplegen als je een draagdoek wilt inzetten als middel tegen heupdysplasie.
Succes is namelijk niet verzekerd. Bij de eerder genoemde BN’ster heeft prima uitgepakt, maar er zijn ook verhalen van moeders die hun kind altijd correct droegen en toch niet onder een hulpmiddel voor heupdysplasie vandaan konden komen.

Lang niet iedere heupdysplasie is op te lossen met een draagdoek, maar iedere baby met heupdysplasie beugel of spreidbroek is te dragen!

Aan de andere kant zijn er namelijk ook een ander soort succesverhalen. Van moeders die zich door beugels, spreidbroeken en gipsbroeken niet lieten weerhouden en hun kind gewoon dragen. Ze ervaren dezelfde warme band met hun kind en misschien nog wel sterker de praktische voordelen van dragen.
Je bent geen slechte moeder als je hart breekt bij het idee dat je kind continu in een spreidbroek moet zitten. Je bent ook geen slechte moeder als je wel direct accepteert dat een beugel of spreidbroek nodig is. Maar als je hoofd en hart bij elkaar wilt krijgen combineer je  behandeling en dragen, en raadpleeg je de deskundigen. Op allebei de gebieden.